Op deze zonovergoten woensdagnamiddag trokken we met z'n vieren naar het Fedasil-asielcentrum te Broechem om er enkele leuke activiteiten aan te bieden aan de kinderen, die daar met hun ouders verblijven. We werden op een hartelijke manier begroet bij onze aankomst en werden meteen bijgestaan door enkele jonge mannen om tafels en stoelen op een zonnige plek neer te zetten. Aanvankelijk was het druppelgewijs dat de aanwezige kinderen ons gezelschap kwamen opzoeken en luisteren naar de kamishibai-verhalen.
Het nam niet weg dat we een gezellig groepje vormden, waar de volwassenen geamuseerd op toekeken. Het was m'n eerste keer om voor een jong publiek een verhaal voor te spelen en dat maakte me wel wat onwennig maar dat verdween meteen zodra ik me de rol van een kleine, verontwaardigde en koddige mol aanmat. Het was een fijne ervaring om die geamuseerde, lachende gezichtjes te zien en bij te dragen aan een namiddag, die voor hen net dat ietsje meer zou brengen.
Na de verhaaltjes verzamelden we ons rond de drie tekentafels, waar naarstig Caracol, een slak met vliegambities, geschetst, gekrabbeld, getekend werd en de dozen met potloden en kleurtjes van de ene kant naar de andere kant verhuisden. Inmiddels waren er ook nog enkele kinderen bij aan komen sluiten en kregen we het gezelschap van een jonge tiener uit Palestina, die graag mee wilde tekenen. "Prenda" was het woord, dat ieder aan de tafel vervolgens moest tekenen ... hoewel niemand wist wat het betekende. Ik toverde een olifant op m'n blad en het jongetje naast me een deur, terwijl aan de overkant een schommel op een papier verscheen.
We hielden nadien nog een kamishibai-afsluiter en die werd extra luister bijgezet door de charmante Boushra, de Arabisch sprekende tolk, die iedereen vermaakte met haar sierlijke gebaren en mooie glimlach. Er was geen betere afronding te bedenken dan een geschenkje voor de kinderen en een lekkere koek. Ik vond het een geweldige ervaring en hopelijk was dat voor deze kinderen en hun dankbare ouders ook zo.
- vrijwilliger Michael
Elke maand trekt de Verhalenweverij naar het asielcentrum van Ranst. We vertellen Kamishibaiverhalen aan de kinderen met als doel leesplezier te bevorderen. We combineren het vertellen telkens met een creatieve, talige activiteit.
Waar Paulina en ik (Gitt) de eerste keer nog met zijn tweeën waren, kunnen we nu rekenen op de medewerking van wel zeven vrijwilligers. In juni kregen onze vrijwilligers een korte opleiding 'Kamishibaiverhalen vertellen' tijdens onze vrijwilligersdag.
Het viertalige boekje 'Caracol wil vliegen' dat recent op de markt kwam past ook binnen deze samenwerking. Met dit boekje willen we de kinderen (en hun ouders) motiveren om te lezen of voor te lezen.
Voor het realiseren van dit 'creatieve lettervreters'-project kunnen we rekenen op de steun van CERA. Een dikke dankjewel hiervoor, CERA!