Goede leesactiviteiten vinden voor de kinderen van het asielcentrum is een hele uitdaging!
Het is vaak zoeken om verhalen te vinden met eenvoudige woorden voor de jonge kinderen en zij die nog niet veel Nederlands kennen, met moeilijkere woorden voor zij die al goed Nederlands spreken, en een complexer verhaal voor de oudere kinderen. We puzzelen met een gevarieerd aanbod om al die elementen bij elkaar te krijgen, blijven nuchter en beseffen dat elke vertelsessie weer een try out is. We weten immers nooit precies welke de kinderen zullen deelnemen. De populatie in het asielcentrum kan snel veranderen...
Heel af en toe 'klopt' het en dan juichen we diep vanbinnen. De vertelsessie over de vissen was zo'n succesverhaal! We vertelden eerst met kamishibai het verhaal van Guido van Genechten 'Klein wit visje en zijn papa'.
Door het verhaal te herhalen, leerden de kinderen de namen van de dieren: zeepaardje, schildpad, inktvis, walvis ... Die moesten ze onthouden voor het schaduwtheater.
Ze tekenden alle dieren op zwart papier en kleefden ze op satéstokjes. Sommige kinderen gingen zo op in het tekenen dat ze de dieren ook van regenboogkleurtjes voorzagen. Schitterend!
We lazen het verhaal nog een keer en ondertussen mochten de kinderen hun diertjes door het theater laten bewegen. Het resultaat was prachtig! Trotse gezichtjes, enthousiaste stemmen.
Op tafel lagen boeken over vissen: leesboeken, prentenboeken, kijkboeken, pop up boeken, weetjesboeken. Ook de grotere jongens vonden de boeken deze keer leuk! Wist jij dat de huid van een walvishaai aanvoelt als schuurpapier? En dat lantaarnhaaien maar 20 cm groot worden? Dat een rifhaai zijn prooi eerst knock out slaat met zijn staart? En een reuzenhaai filtert wel 6000 liter per uur. Fascinerend he! Dat vonden onze jongens ook!
En dus was ik vandaag stiekem heel erg trots op ons vrijwilligersteam, omdat we er samen in geslaagd waren om alle kinderen te boeien met onze verhalen. Dankjewel team Zaventem!